W MOPS i ZUS daty decydują o świadczeniach. Piotr sparaliżowany od 17. roku życia. Katarzyna niewidoma od 30-ego. Stopień niepełnosprawności ten sam. Niesamodzielności też

Piotr i Katarzyna są ciężko poszkodowani przez los, znaczne stopnie niepełnosprawności i niesamodzielności. Nie wiadomo dlaczego rodzaj świadczeń dla nich jest zależny od wieku nabycia niepełnosprawności. Piotr o kulach od 17. roku życia, to renta socjalna albo stare świadczenie pielęgnacyjne. Paweł o kulach od 30-ego roku to renta z tytułu niezdolności do pracy. Najbardziej drastyczna sytuacja jest w świadczeniu pielęgnacyjnym (starym). Przepisy mówią, że świadczenie to generalnie jest dla osób z niepełnosprawnością od młodości (wyjątki dla nauki). Jednak w 2014 r. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że jest to niezgodne z Konstytucją RP – nie ma żadnego uzasadnienia, aby starego świadczenia pielęgnacyjnego nie otrzymał niewidomy od trzydziestego roku życia. Według nowych zasad Piotr i Katarzyna mogą się starać o świadczenie wspierające – jego konstrukcja ignoruje datę powstania niepełnosprawności. Świadczenie wspierające to jednak wciąż rzadkie świadczenie – większa część świadczeń jest wypłacana w „starym” systemie opartym o m.in. renty i świadczenie pielęgnacyjne.